Πρόσφατο περιεχόμενο από Turrican

Διαβάζω το άρθρο και πέφτω σε αυτό: "Part 3: Darwin reminded us that only the strong survive." Αυτό είναι ανακρίβεια! Ο Δαρβίνος στην πραγματικότητα είπε: ότι δεν επιβιώνει ο πιο δυνατός, ούτε ο πιο έξυπνος, αλλά αυτός που προσαρμόζεται καλύτερα στις αλλαγές.... Έτσι έφτασε ως τις ημέρες...

Η σειρά ST, για εμένα, ήταν άκρως πρωτοποριακή, στην εποχή της. Υπήρξαν όμως κάποια δεδομένα, που δυστυχώς, αποτέλεσαν τροχοπέδη στην ανάπτυξη της. Αρχικά, η Atari corporation, ξεκίνησε στα όρια της χρεοκοπίας. Ακόμα και στη χρυσή εποχή, ίσως να μην είχε την οικονομική επιφάνια να...

Shandow of the beast στον atari ST!!!

Με ένα megabyte ο ST και με τη βοήθεια της CPU μπορούσε να ακουστεί αρκετά όμορφα! Φυσικά υπήρχαν και περιορισμοί (μπορούμε να ακούσουμε κάποιο φύσημα ή παραμόρφωση σε κάποια φωνητικά κυρίως). Μιας και το αναφέραμε παραθέτω άλλο ένα παράδειγμα Sampling στον απλό ST που τότε μας φάνηκε ultra...

Αυτά είναι!!! Χμμμμ...διαβάζοντας το πατριωτικό - Αταρικό κείμενο, μόλις τώρα, ανακάλυψα μάλλον, τον Αντώνη!!! :oops:

Πανέμορφο!!! :clap:

Χα!χα!χα! Για σεμινάριο δηλαδή!!! :award:

Χα!Χα! Εδώ πληρώναμε τα demos που ήταν δωρεάν! :)

Αυτό που αρχικά παρακολουθήσαμε, να συμβαίνει στο Pixel του 1987 , πρέπει να κορυφώθηκε γύρω στις αρχές του 90, με την οδό Στουρνάρα να "τρώει πολύ ξύλο". Μετά από εφόδους, μηνύσεις και προσαγωγές, άρχισαν τα μαγαζιά να μαζεύονται. Έτσι μια μέρα μάθαμε και ότι το Atari Club (Computer Market)...

Τι τα θέλετε βρε παιδιά; Μετά το 2000 έγιναν πολλές αλλαγές στα τηλέφωνα! Άλλωστε τo Pixel είναι γεμάτο τηλέφωνα...

Έχω ακόμα τους καταλόγους του Βασίλη! Όσοι ήταν γενναίοι και τολμούσαν να εξερευνήσουν την αγίων Αναργύρων, να ξεπεράσουν το αφιλόξενο ανάγλυφο, με τα ρέματα, τις γραμμές τρένων και τα γεφύρια, σίγουρα στο τέλος ένιωθαν σαν μικροί θεούληδες! Ο Βασίλης είχε πολύ πράγμα! Όπως ειπώθηκε πιο πάνω...

Επίσης, στις 16bit εκδόσεις του παιχνιδιού, πολλά από τα ηχητικά εφέ, προέρχονται από το Red Sonja. :)

Ρε φίλε...! Ο Ozzy μου έκανε ζημιά! Το Blizzard of OZZ ήταν η πρώτη κασέτα heavy metal που απέκτησα και άκουσα! Και λέω ζημιά, γιατί ύστερα από αυτό το αριστούργημα, νόμιζα ότι όλο το metal, ακούγεται έτσι! Έπαθα σοκ όταν διαπίστωσα ότι το συγκεκριμένο άλμπουμ, συνθετικά δεν είχε προηγούμενο...