Η Αλίκη Νικολαΐδου πράγματι ήταν μορφωμένη, αλλά είχε μεγάλη δόση υστερίας (έτσι το ορίζω) στην παρουσίαση, με μελοδραματικούς τόνους, "γλυκερό" ύφος και φωνή και άφθονα υπερθετικά που με ενοχλούσαν ιδιαίτερα, ένώ η μητέρα μου ενθουσιαζόταν που την έβλεπε και την άκουγε! Θρήσκα μέχρι αηδίας, σε αναγούλιαζε με τον τρόπο που αναφερόταν στα θρησκευτικά θέματα και προσωπικότητες! Είχε θερμούς θαυμαστές σε όλο το φάσμα της τρίτης ηλικίας εκείνης της εποχής (τώρα είμαστε εμείς η τρίτη ηλικία...)...