Retro μικρά στέκια (μπαράκια-παμπ-κλαμπ-καφέ κλπ...)

[MamaMyrto]

ΜΥΣΙΡΛΟΥ :

Μαγαζάκι με πολύ ωραία live :beerz: κάθε βράδυ (ελληνικό και ξένο ROCK :acoustic: & METAL ) το οποίο στεγαζόταν κάτω από την γέφυρα Κουκακίου! Πάει κι αυτό :2beers: ...

 

[Dragon_K.]

Στον Πειραιά είχα πάει κανα δυό φορές στον "Λουδοβίκο". Ένα μικρό γωνιακό μπαράκι προς Ζέα μεριά.

Στον Δον Κιχώτη επίσης πήγα μια φορά και είχα περάσει τρομερά.

Δεν έχω πάει εδώ και πολλά χρόνια, δεν ξέρω εαν λειτουργούν.

Στη Φιλαδέλφεια υπήρχε ένα μικρό, αλλά πολύ καλό, μπαράκι επίσης η Egalite, έχει κλείσει εδώ και δέκα χρόνια.

Στην έδρα μου (Κηφισιά) υπήρχε το "Cafe Espresso" που την πρώτη του περίοδο (αρχές 90) ήταν φοβερό. Ροκάδικο του κερατά. Μετά που κυρίλεψε το έφαγε το μαύρο σκότος.

Το Saloon επίσης ήταν καλό, με εκείνη την κομμένη cadillac κολημένη στους καθρέφτες.

Το καλύτερο κατ εμέ ροκάδικο που υπήρξε στην Κηφισιά ήταν το Baby Boose. Μια τρύπα στην οποία γινόταν χαμός. Δυο χρονιές νομίζω έπαιξε μπάλα και μετά έκλεισε.

Tα Roller στο Κεφαλλάρι τα πρόλαβε κανείς?

 

[manos426f]

Στη Φιλαδέλφεια υπήρχε ένα μικρό, αλλά πολύ καλό, μπαράκι επίσης η Egalite, έχει κλείσει εδώ και δέκα χρόνια.

Ώπα,κάποιο λάθος κάνεις εδώ....

H Egalite δεν έχει κλείσει αφ' ενός,δεν ήταν όμως και πριν 10 χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια αφ' ετέρου...

Σε ποιο σημείο τη θυμάσαι ;

 

[telonio]

Στον Δον Κιχώτη επίσης πήγα μια φορά και είχα περάσει τρομερά.
Δεν έχω πάει εδώ και πολλά χρόνια, δεν ξέρω εαν λειτουργούν.

Ένα παλιό μπαράκι με το όνομα Δον Κιχώτης υπάρχει ακόμη κατεβαίνωντας τον λόφο της Καστέλλας με κατεύθυνση προς το μικρολίμανο. Δεν είναι στη Ζέα βέβαια αλλά δεν γνωρίζω αν μιλάμε για το ίδιο.

**Μάνο αυπνίες;

 

[manos426f]

**Μάνο αυπνίες;

/Off topic on

Άσε,με πήρε ο ύπνος νωρίτερα και ξύπνησα πριν λίγο,κοινώς την πάτησα...!

/Off topic off

 

[exetlaios]

Στον Πειραιά ...Στον Δον Κιχώτη επίσης πήγα μια φορά και είχα περάσει τρομερά.
Δεν έχω πάει εδώ και πολλά χρόνια, δεν ξέρω εαν λειτουργούν.

O "Δον" λειτουργεί ακόμα και έχει αρκετό κόσμο Παρασκευή-Σάβαβτο βράδυ.

Επίσης ιδανικό για καφέ.

Τέλεια θέα, εύκολο (σχετικά) παρκάρισμα και όχι υπερβολικός κόσμος.

 

[Dragon_K.]

Ώπα,κάποιο λάθος κάνεις εδώ....
H Egalite δεν έχει κλείσει αφ' ενός,δεν ήταν όμως και πριν 10 χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια αφ' ετέρου...

Σε ποιο σημείο τη θυμάσαι ;

H Egalite που θυμάμαι εγώ και που πρώτη φορά πήγα το 90, ήταν χωμένη σε ένα στενό. Όπως ανεβαίνεις για Μεταμόρφωση και στο ύψος το παλιού Kangoo ( αν θυμάμαι καλά το όνομα) ένα ή δύο στενά πιο πάνω, έστριβες αριστερά. Κάπου εκεί ήταν, ένα μικρό ξύλινο. Είχα περάσει πριν πολλά χρόνια και το είχα δει κλειστό.

 

[manos426f]

Εμ,μάλλον μιλάς για ΠΟΛΥ παλιά...

Την Egalite την είχα πρωτοπετύχει στα Άνω Πατήσια,ήρθε μετά Φιλαδέλφεια απέναντι από το σουβλατζίδικο Ideal και τώρα πλέον είναι στον Περισσό,από την πάνω πλευρά του σταθμού...

Εσύ μάλλον μιλάς για πριν τα Άνω Πατήσια !!

 

[Juanita]

Λέτε για την Egalite στην Λ. Ηρακλείου;;;;

Νομίζω πως αρχές του '00 ήταν στη θέση της... και με την παρέα μου ήμασταν από τους τελευταίους θαμώνες...

 

[manos426f]

Ναι,Ηρακλείου ήταν πριν έρθει Φιλαδέλφεια...

 

[Dragon_K.]

Οπότε λύθηκε το μυστήριο... παρεμπιπτόντως, τι μουσική παίζει?

Θυμάται κανείς το "Ξεχασμένο Πηγάδι" στα Πατήσια? Αυτό πρέπει να έκλεισε ,σχετικά, πρόσφατα... τι ωραίες σούρες είχαμε ρίξει εκεί μέσα.

 

[Juanita]

Ελα ρε Dragon!!!

Σουρώναμε στο ίδιο μαγαζί και δεν το ξέραμε...

Αν βρω, θα ανεβάσω την καρτούλα του πηγαδιού (κάπου την έχω, αλλά ως συνήθως δεν ξέρω πού )

Τα τελευταία χρόνια φιλοξενούσε διάφορα λάιβ σχηματάκια κάθε Παρασκευο Σαββατο Κύριακο!!!

Πιπινέλης (με κάποια μέλη των Πυξ Λαξ,) Άρξις, Ανακόντα (νομίζω) και το πιό συχνό ήταν ένα τρίο που δε θυμάμαι τώρα τα ονόματά τους αλλά είχαν φοβερό προγραμματάκι. Μάλιστα, αρχές του '00 είχαμε γράψει και ένα σιντάκι με τα τραγούδια που έλεγαν...

 

[Dragon_K.]

Η αλήθεια είναι οτι στο "Πηγάδι" τελευταία φορά πήγα το 99. Ωραία ήταν τα live με εκείνον τον Μουσάτο με το Κοντραμπάσο... Θεϊλα.

Το αγαπημένο μου Bar Ever ήταν είναι και θα είναι ο "Κομης" λίγο πιο πάνω. Δεν έχει κλείσει φυσικά και ούτε πρόκειται... έχει κανει ολόκληρη αυτοκρατορία ο τύπος εκεί πέρα. Ειδικά το "κόκκινο" bar είναι φοβερό... έχω κάψει τα πιο ωραία ...εγκεφαλικά κύτταρα (λόγω αλκοολ) εκεί μέσα

 

[Juanita]

Η αλήθεια είναι οτι στο "Πηγάδι" τελευταία φορά πήγα το 99. Ωραία ήταν τα live με εκείνον τον Μουσάτο με το Κοντραμπάσο... Θεϊλα.
Το αγαπημένο μου Bar Ever ήταν είναι και θα είναι ο "Κομης" λίγο πιο πάνω. Δεν έχει κλείσει φυσικά και ούτε πρόκειται... έχει κανει ολόκληρη αυτοκρατορία ο τύπος εκεί πέρα. Ειδικά το "κόκκινο" bar είναι φοβερό... έχω κάψει τα πιο ωραία ...εγκεφαλικά κύτταρα (λόγω αλκοολ) εκεί μέσα

To κόκκινο... είναι εκείνο που έκλεισε;;; :wait2:

Εδώ και μέρες δεν το έχω δει ανοιχτό... αν λέμε το ίδιο (το μόνο που δεν είναι νεοκλασσικό... δίπλα στο φούρνο... )

 

[Dragon_K.]

To κόκκινο... είναι εκείνο που έκλεισε;;; :wait2:
Εδώ και μέρες δεν το έχω δει ανοιχτό... αν λέμε το ίδιο (το μόνο που δεν είναι νεοκλασσικό... δίπλα στο φούρνο... )

Ουχχχχ... αυτό έτσουξε. Το "Κοκκινο" είναι στην οδό Λασκαράτου. Όπως ανεβαίνουμε άριστερα, δίπλα και δεξιά από το Νεοκλασσικό που είναι κι αυτό Κόμης. Στο απέναντι πεχοδρόμιο και λοξώς αριστερά είναι η Μπυραρία.

Λες?

 

[starsky]

στα αλλα δεν εχω παει ,η μπυραρια ειναι ειναι με ενα κηπο νομιζω..καλη ειναι.

 

[Juanita]

Gallerie - Γκαλερί

Η "Γκαλερί" του Χρήστου βρισκόταν απέναντι από μιά πολύ μικρή πλατεϊτσα κάτω από τη Φοιτητική Εστία των Πατησίων.

Για μιά σχεδόν 10ετία ('85 - '95) ήταν στέκι για φοιτητόκοσμο και όχι μόνο.

Ο Χρήστος εκτός από ένα φοβερό ροκ πρόγραμμα που έβαζε είχε στολίσει το μαγαζί του με δικούς του πίνακες (άμα ήθελες τους αγόραζες κιόλας ) και αναρίθμητες ζωγραφισμένες πέτρες.

Αγαπημένη γωνιά πάνω στο παταράκι, ο "τάφος του Ινδού" (έτσι :wait2: νομίζω λεγόταν) ένας μεγάλος καναπές με μαλακές μεγάλες μαξιλάρες...

ό,τι δλδ χρειαζόταν για ένα ποτάκι, καλή μουσική και κουβεντούλα με την παρέα.

Προς το τέλος φιλοξενούσε διάφορους ερασιτέχνες μουσικούς στο ίδιο ροκ κλίμα.

:acoustic:

Αργότερα, την ανέλαβαν άλλοι αλλάζοντας τελείως το τοπίο αλλά και το όνομα... Hacuna matata...

Sunny Days had been over... recry:

 

[Dragon_K.]

"Ξεθάβω" θρεντ και ενθυμούμαι...Αλεξανδρούπολη το 94 υπήρχε κοντά στο στάδιο ένα εξαιρετικό καφέ μπαρ, παλιό σπίτι με διακόσμηση ανάλογου ύφους που έπαιζε κυρίως μπλουζιές.

Rythm in Blue ονομαζόταν και ήταν ένα από τα πολύ ωραία στέκια της πόλης ...τότε.

 

[Οτάνις]

Θυμήθηκα και το θρυλικό ΠΥΡΑΝΧΑ που ποτέ δεν πήγα γιατί όταν έκλεισε ήμουν 15 χρονών και δεν με άφηναν οι γονείς μου, αλλά έχω ακούσει φοβερές ιστορίες από φίλους και από τον σύζηγο ο οποίος ήταν θαμών του καταστήματος και ήταν εκεί και το βράδυ που καθάρισαν τον πορτιέρη κι έκλεισε

Το ΠιράΓχα, όπως έλεγε η ταμπέλα, ήταν περίπτωση.

Του αξίζουν πολλά όσκαρ, γιατί την εποχή της μεγάλης μαυρίλας και της παλινόρθωσης της φλωριάς (αρχές 90)

ήταν ΤΟ ΜΟΝΟ μαγαζί του κέντρου, που κράτησε τη σημαία ψηλά.

Έπαιζε κλασσικοροκάδικα πράγματα, καλό ελληνικό ροκ, ρέγγε (αφιέρωνε από μια ώρα σε κάθε είδος) και άλλα μεράκια.

Ως εκ τούτου υπήρξε το μόνο μέρος, όπου προ ωραρίου Παπαθεμελή (< '95) μπορούσες να κάμεις στις πέντε παρά το πρωί παραγγελιά T-Rex.

Βρισκόταν σε ένα στενό κάθετο στην Αριστοτέλους, 5 λεπτά απ' την πλατεία Βικτωρίας.

Για κάποιο λόγο έχω την εντύπωση ότι ανήκε στους ιδιοκτήτες του Texas της Ιπποκράτους

(εκ των οποίων έναν τον θυμάμαι ένα βράδυ να κυνηγάει άτομο μέσα στο Πιράγχα με το ξύλινο σκαμπό της μπάρας).

Είναι αληθές ότι σύχναζαν διάφοροι, ανάμεσά τους και πολλοί "επιστήμονες"

(κατά περίεργο τρόπο ολυμπιακοί, παρ' όλο που η γειτονιά βαζελοκρατείται),

που τους λες και φιλάθλους, βέβαια, εάν θεωρήσεις άθλημα το να εκσφενδονίζει κανείς μπουκάλια μπίρας στον τοίχο, ώστε αυτά, ακολούθως, να σπάσουν.

Τα μπουκάλια αυτά τιμώνταν πλήρη περιεχομένου περ. 300 δρχ,

δλδ καλή τιμή για την εποχή (μικρό μέγεθος).

Αργότερα έκανε έναν κάποιο συμβιβασμό το μαγαζάκι,

αφού Παρασκευές/Σάββατα άρχισε να παίζει και καλά alternative, grunge κλπ, προκειμένου να μαζεύει κόσμο τις "εμπορικές" μέρες και με δυσαρέστησε.

Δεν ήξερα ότι ο λόγος που έκλεισε ήταν αυτός που λέει η φίλη μας,

αλλά δε μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση.

Ωστόσο, πάντα είχα τη γνώμη ότι και στο πιο αιμοβόρικο μέρος, αν ξέρεις να κρατήσεις χαρακτήρα και αν δεν έχεις πάει με πρόθεση να πουλήσεις μούρη

(δλδ, αν γίνει σαφές ότι δεν ανήκεις στην καφρίλα

-ανεξαρτήτως νοημοσύνης οι κάφροι λόγω ενστίκτου το αντιλαμβάνονται αυτό,

γιατί, αν είσαι εκτός φάσης, δεν τίθεται θέμα "ανταγωνισμού"-

τότε δεν έχεις πρόβλημα).

Πχ λόγω αθλητισμού ποτέ δεν έπινα ιδιαίτερα, ούτε ψαχνόμουν και η εμφάνισή μου πρέπει να ήταν μάλλον άσχετη, παρ' όλ' αυτά ουδέποτε αντιμετώπισα πρόβλημα.

Τώρα θα μου πεις πόσο "ένστικτο" μπορεί να έχουν τα θραύσματα γυαλιού, που εκτινάσσονται από σπάσιμο μπίρας πάνω απ' το κεφάλι σου.

Ε, απ' ό,τι φαίνεται, έχουν.

Μην ξεχάσω να αναφέρω την "αραχτή" διακόσμιση του μαγαζιού

("καθίσματα" από κομμένους κορμούς δέντρων, καλαμωτή στην οροφή κλπ),

που σου έδινε την εντύπωση ότι είσαι σε ροκάδικο σε νησί το '80

(κάποια στιγμή πρέπει να γίνει ένα σχετικό θρεντ).

Υπάρχει και η REBOUND?

Εντάξει. Απολύτως οργασμικά γέλια. Με τρόπο, βέβαια, γιατί μας βλέπουν.

Επί σειρά ετών τράκαρα στο δρόμο μια τύπισσα καθ' οδόν για Ριμπάουντ με όλο τον δέοντα σοβά. ΠΟΣΕΣ φορές μου είχε έρθει να τη ρωτήσω "τι είν' αυτά που κάνεις;",

αλλά της τη χάρισα***.

Νομίζω, φασιονβικτιμίλα σε συνδυασμό με άσχημα παιδικά χρόνια.

Εκεί οφειλόταν η ακράτειά τους.

Ναι.

Μετά, περί τα μιντ-90'ς άρχισε να το παίζει πότε κλειστή και πότε ανοιχτή η Ριμπάουντ, τώρα δεν ξέρω τι γίνεται, λείπω και από Αθήνα.

Έστω, δεκτά όλα τα γούστα, αλλά και η πολλή παρεξήγηση κάπου κουράζει.

Τεσπάν, πάντα είχα την εντύπωση ότι το κλιηπ του Τσακνιιιή είχε εν μέρει γυριστεί στη Ριμπάουντ.

Με χαρά θα διαβάσω κάποιο μήνυμα διάψευσης, που θα έκοβε και την τελευταία μου εμμονή με το χώρο.

Αλλά, αν έχω δίκιο, είναι μια κάποια ευκαιρία να δείτε περί τίνος επρόκειτο.

http://www.youtube.com/watch?v=rnWkpZrBLU0

***Άσχετο, αλλά, για να κλείσουμε κάπως ανθρώπινα, νομίζω ότι θα έπαιρνα την απάντηση του 0:52

http://www.youtube.com/watch?v=_CR2soA6ijg&feature=related

 

[Amigovios]

Εγώ δηλώνω θαμώνας της "Music Μπλέ Cafe" στην Νέα Σμύρνη, έχει τύχει να πάω 3 φορές σε μια μέρα !!!! πέρα από στέκια καφέ, δηλώνω fan των Queen Burger στην Γλυφάδα καθώς επίσης και της Diver Beer στην καλλιθέα, για κάτι πιο κυριλέ (χωρίς "δήθεν" κόσμο) το City στο Κολωνάκι, Το Λασίθι στη Βουλιαγμένη, καθώς επίσης και το Waffle's House για απίστευτο παγωτό και η διαδρομή Αθήνα-Σούνιο για στρώσιμο/λιώσιμο/στρίψιμο/χρονομέτρηση νέου οχήματος και όχι μόνο. από κει και πέρα σαν μέρη Ναύπλιο,Κεφαλλονία,Κυκλάδες !!!!