ARETARA
Αντιδράσεις
2.293

Δημοσιεύσεις προφίλ Τελευταία δραστηριότητα Δημοσιεύσεις Σχετικά με

  • Υπάρχουν δρόμοι που μας χωρίζουνε
    κι είναι αργά να μπω μες στη ζωή σου.
    Τα μάτια κλείνω να μη δακρύζουνε
    μα μες στο δάκρυ βλέπω τη μορφή σου.

    What you cannot tell, because you feel lonesome
    Like the breakwater bathing around the rock
    Capturing you and pulling you into the deep
    I can feel it, but I cannot say, what it means

    Στην παραλία της Θεσσαλονίκης...
    "- Κύριε, υπάρχει αγάπη ή μας έχουν πει ψέματα;
    - Κορίτσι μου, η αγάπη υπάρχει παντού..."
    "Ρομαντικό σημείωμα" (1978)
    Μουσική: Άλκης Κακαλιάγκος
    Σκηνοθεσία: Τάκης Κανελλόπουλος

    Πικρός καφές και μαύρο το φλιτζάνι
    δεν είναι πια το σπίτι κιβωτός.
    Στάζει καημό τις νύχτες το ταβάνι
    και μου λες πως υπάρχει και Θεός.

    Μεγάλωσες. Δε μ' άκουγες. Έφευγες όλη μέρα.
    Κι όταν τα βράδια μου 'λεγες «Η Λευτεριά μητέρα
    θα ρθεί» μ' άγγιζαν την καρδιά τα λόγια σα φοβέρα.

    Γιατί δεν άκουες, γιόκα μου, τη μάνα που σ' εγέννα;
    Κι αν έρθει τώρα η Λευτεριά πουν' όλα ρημαγμένα
    Τι να την κάνω, αγόρι μου γλυκό, χωρίς εσένα;

    Την ελπίδα σου μη χάνεις, είναι όμορφη η ζωή
    αν καμιά φορά δακρύζεις, γέλα πάλι απ' την αρχή
    Την ελπίδα σου μη χάνεις, θέλει δύναμη η ζωή
    αν σου φέρνει ένα δάκρυ, σου χρωστάει μια γιορτή.

    Στίχοι: Λάκης Τεάζης, μουσική: Σπύρος Παπαβασιλείου
    Δίσκος: "Τα σημερινά" (1981)

    Αλίμονό μας, αν καταλάβουν πως αγαπιόμαστε
    κι αν στις ματιές μας δούνε το πόθο όταν κοιτιόμαστε.
    Αλίμονό μας για την αγάπη, αν μας μισήσουνε,
    μα αλίμονό τους, αν προσπαθήσουν να μας χωρίσουνε.

    Passez, passez, les parfums, les images
    Du ciné, ciné souvenir
    Passez, passez, compagnons de voyage
    Qu'on ne peut jamais retenir
    Cassées, cassées, les idées, les idoles
    Du ciné, ciné nostalgie
    Passez, passez, les passions, les paroles
    Il reste la mélancolie

    ...κι εγώ εδώ, όπου υπάρχεις θα υπάρχω
    μάθε πως για σένα ζω
    και μια ζωή να σου εξηγήσω πόσο σ’αγαπάω
    δεν μου φτάνει...

    Είναι για σένανε που ζω
    Είναι για σένα που ονειρεύομαι το βράδυ
    Χωρίς εσένα ούτε λεπτό
    Χωρίς εσένα το μηδέν και το σκοτάδι

    Ένα γράμμα δίχως εξηγήσεις
    μια συγγνώμη που δε θα ζητήσεις
    πώς διαγράφεις τόσες αναμνήσεις
    Ένα γράμμα πάνω στο γραφείο
    πώς χωρίζεις μια καρδιά στα δύο
    αχ και να’ταν όλα ένα αστείο

    Just give me love when you can;
    If you need me,
    A woman in love will understand.
    I'll give you all that I have, completely
    A woman in love needs only one man.

    Κι αφού σαν άνεμος τα γκρέμισα όλα πια
    στη μοναξιά μου θα κεράσω δυο ποτά
    το ένα για σένα μια συγγνώμη
    το άλλο θάνατο για μένα

  • Φόρτωση...
  • Φόρτωση...
  • Φόρτωση...
Πίσω
Μπλουζα