Δεν ξέρω ρε παιδιά τι φταίει, αλλά το παιχνίδι (και το sequel) δεν μου φάνηκε και απάνθρωπα δύσκολο που λέτε... Στην αρχή είναι αρκετά δύσκολο μέχρι να το συνηθίσεις αλλά πιο μετά γίνεται πιο εύκολο χάρη στον εξοπλισμό. Σου δίνει αρκετό currency για να αγοράσεις όλα τα upgrades καθώς και να έχεις κάποια extra healing potions για τα bosses. Στην αρχή δυσκολεύτηκα αρκετά αλλά όσο προχωράει γίνεται πιο εύκολο. Γενικώς ούτε αυτό αλλά ούτε και το sequel πλησιάζουν το original NES game σε δυσκολία (ευτυχώς γιατί αυτό ήταν όντως απάνθρωπα δύσκολο). Απλώς είναι από τα δύσκολα games των τελευταίων χρόνων που όλα είναι πανεύκολα.
Το NG3 λένε ότι δεν θα είναι τόσο δύσκολο όσο τα προηγούμενα, οπότε μάλλον περιμένω ένα casual NG με όλα τα "καλούδια" των νέων παιχνιδιών όπως μεγάλες ενδείξεις για το που να πας, να σε πιάνει από το χεράκι μην χαθείς και άλλα τέτοια.
Πάντως συμφωνώ ότι τα 2 πρώτα NG (ειδικά το NG2 στο 360) είναι πολύ ανώτερα των GoW, "Castlevania" LoS και άλλων παρόμοιων. Ο λόγος είναι απλός: Ταχύτητα. Ο Ryu Hayabusa κινείται πολύ πιο γρήγορα και ομαλά από τον αργοπορημένο Kratos ή τον τυπά στο LoS και όλα τα ακροβατικά του γίνονται με ευκολία αφού η ανταπόκριση από το Pad είναι στιγμιαία. Βοηθάει και το γεγονός ότι το game τρέχει στα 60fps, ΠΟΛΥ σημαντικό για game του είδους αφού έτσι είναι πιο εντυπωσιακό, πιο γρήγορο, έχει καλύτερη ανταπόκριση, είναι λιγότερο κουραστικό κλπ. (συγκριτικά, τα GoW3 και LoS μοιάζουν με slide-shows).
Επέισεις το NG έχει και περισσότερες κινήσεις (σχεδόν τόσες όσες ένα fighting game) οι οποίες αλλάζουν ανάλογα τα όπλα, ενώ στα GoW, κάνεις τα ίδια και τα ίδια με ελάχιστες παραλλαγές. Γενικώς, το GoW3 συγκεκριμένα ήταν πολύ αργό, εύκολο και βαρετό για μένα ύστερα από το Ninja Gaiden 2 στο ΧΒΟΧ360.
Αλλο ένα στοιχείο που μου αρέσει περισσότερο στο NG2 (συγκεκριμένα) από το GoW είναι ο τρόπος που είναι δοσμένη ή βία. Στο GoW οι περισσότερες βίαιες σκηνές είναι scripted, συνήθως τις βλέπεις μέσω QTEs (απλά πατάς τα κουμπιά που σου δείχνει για να δείς ένα real-time cutscene στην ουσία). Το NG όμως δεν χρειάστηκε τέτοιες φτηνιάρικες και εύκολες λύσεις.. όλα γίνονται μέσα στον πανικό, κεφάλια κόβονται, χέρια και πόδια εκσφενδονίζονται από εδώ και από εκεί, εχθροί σου επιτίθενται με ένα χέρι(!) ή σέρνοναι με ένα πόδι(!!) το αίμα και τα κομμένα μέλη γεμίζουν το έδαφος και μένουν εκεί για να σου δείχνουν το μέγεθος της σφαγής καθώς ο Ryu τινάζει το σπαθί του για να φύγει από επάνω του το αίμα και άλλα τέτοια ωραια (μόνο στην έκδοση για 360). Αν και το GoW3 διαφημίστηκε για την βία του, το NG2 είναι πολύ πιο ωμό και χωρίς να προσπαθεί να σε εντυπωσιάσει με scripted, σκηνοθετημένες σκηνές οπου δεν έχεις σχεδόν καθόλου έλεγχο.