Παρντόν, κυρία ταινιοθήκη μου? Αν εξαιρέσουμε ότι ο νεαρός στο τέλος πεθαίνει και στις δύο περιπτώσεις, δεν έχουν καμία σχέση.
Ο Ιππόλυτος (γιος του Θησέα με την Αμαζόνα Ιππολύτη) λάτρευε την Άρτεμη και περιφρονούσε την Αφροδίτη (και άρα από κοκό τίποτε, προτιμούσε το κυνήγι) κι αυτή για εκδίκηση έκανε τη Φαίδρα, αδερφή της Αριάδνης και γυναίκα του Θησέα, να ερωτευτεί τον προγονό της. Όταν του ρίχτηκε κι ο μικρός δεν της έκατσε, τον ρουφιάνεψε στο Θησέα ότι δήθεν της ρίχτηκε εκείνος, κι ο Θησέας ζήτησε χατηράκι από τον Ποσειδώνα (μπαμπά του, σιγά μην ήταν του Αιγέα γιος) να καθαρίσει τον γιόκα του ο οποίος το είχε βάλει για την Τροιζήνα με ένα άρμα. Έβγαλε ο Ποσειδώνας ένα θαλάσσιο τέρας, το είδαν τα άλογα πάνω που καλπάζανε στην Κακιά Σκάλα, αφηνίασαν, παρ' τον κάτω το μικρό. Ζωή σε λόγου μας. Μετά η Φαίδρα αυτοκτόνησε από τύψεις, νομίζω, δεν είμαι σίγουρος.
Δηλαδή πέρα από τον έρωτα μιας κάπως ώριμης γυναίκας με έναν νεαρό δεν υπάρχει τίποτε το κοινό. Ο Ιππόλυτος δεν θέλει καμιά γυναίκα (για άντρα δεν ξέρουμε), ο νεαρός της ταινίας εδώ τα έχει με δύο.
Αν ψάξουμε νται και καλά για αντιστοιχία, ο Θησέας είναι η Υψηλάντη, ο Ιππόλυτος η κόρη της, και ο νεαρός είναι η Φαίδρα αλλά και πάλι δεν ταιριάζουν διότι η κόρη ήθελε και παραήθελε σεξ και η ζήλεια της Υψηλάντη ήταν δικαιολογημένη, του Θησέα όχι, και άλλωστε εδώ το αντίστοιχο του Ιππόλυτου (η κόρη) είναι το μόνο πρόσωπο που παραμένει ζωντανόστο τέλος.
Ταινία βασισμένη στην ιστορία Φαίδρας-Ιππόλυτου είναι η "Φαίδρα" του Ντασσέν, αλλά εκεί δεν είδαμε τον πισινό του Τόνυ Πέρκινς
(ο οποίος σε αντίθεση με την τραγωδία δεν είπε όχι στα κάλλη της μητρυιάς του Μελίνας Μερκούρη)