ARETARA
RetroNuts!
- Joined
- 1 Σεπ 2010
- Μηνύματα
- 2.139
- Αντιδράσεις
- 2.293
Αφιέρωμα σε μια μεγάλη τραγουδίστρια που με την υπέροχη και χαρακτηριστική φωνή της αλλά και με την διακριτική παρουσία της λάμπρυνε το χώρο του Ελληνικού τραγουδιού από τα τέλη της δεκαετίας του '60 μέχρι σήμερα. Στο παρόν σημείωμα θα ασχοληθούμε με την πορεία της μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70, οπότε και σημειώθηκαν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της.
Σύντομη βιογραφία. Η Λίτσα Διαμάντη (Ευαγγελία Κοσμίδου το πραγματικό όνομα) γεννήθηκε το 1949 στον Κολωνό. Από οκτώ χρονών ξεκίνησε να παίζει ακορντεόν και σε ηλικία 12 χρόνων άρχισε να τραγουδάει και να παίζει σε ένα συγκρότημα δημοτικού τραγουδιού.
Στα 13 είχε την πρώτη της επαφή με τη δισκογραφία όπου σε ένα δισκάκι 45 στροφών είπε το πρώτο της τραγούδι με τίτλο "Ένα δειλινό του Απρίλη" στην εταιρεία Ντο - Ρε.
Στα 14 έκανε ακρόαση μία Παρασκευή για την εταιρεία Μίνως (που τότε λεγότανε Odeon- Parlofon) και τη Δευτέρα υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο. Σε αυτήν την εταιρεία παραμένει σε όλη την διάρκεια της καριέρας της.
Στις αρχές την χρησιμοποιούσαν σαν δεύτερη φωνή για όλους σχεδόν τους μεγάλους καλλιτέχνες της εταιρείας (μία και η φωνή της ήταν ακόμα παιδική). Στα 15 της χρόνια την φώναξε ο Γιώργος Μητσάκης και της έδωσε να πει το τραγούδι "Συννεφιές".
Αυτό ήταν η αρχή και ο σταθμός στην καριέρα της που στην συνέχεια σφράγισε με την ερμηνεία της μερικά από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα τραγούδια του λαϊκού μας τραγουδιού.
Δούλεψε για δύο χρόνια με την Πόλυ Πάνου κάτι που η Λίτσα Διαμαντή αναφέρει σαν "μεγάλο σχολείο".
Στη συνέχεια με το σχήμα Βασίλης Βασιλειάδης, Μπάμπης Τσετίνης, Δημήτρης Ευσταθίου και Μάνος Παπαδάκης γνώρίσε τεράστια επιτυχία στις ζωντανές εμφανίσεις της αλλά και στη δισκογραφία.
Η ανοδική πορεία συνεχίστηκε όταν ο Στέλιος Καζατζίδης την επέλεξε (μετά τον χωρισμό με την Μαρινέλλα) να τραγουδάει δίπλα του στην δισκογραφία. Ακολούθησε η συνεργασία με τους Πυθαγόρα - Κατσαρό στην Νεράιδα. Τότε της έγραψαν το τραγούδι "Δεν υπάρχει ευτυχία". Αμέσως μετά ήρθε το τραγούδι "Νύχτα Στάσου" με τους Πυθαγόρα - Νικολόπουλο. Πηγή.
Δισκογραφία. Όπως στο συνημμένο αρχείο discography.jpg.
Και ορισμένα χαρακτηριστικά κομμάτια.
1. "Όποιος δει το παλικάρι". Στίχοι-μουσική: Μάνος Λοίζος, δεύτερες φωνές: Γιώργος Νταλάρας, δίσκος: "Ο σταθμός" - 1968 και αργότερα στον πρώτο προσωπικό δίσκο της Διαμάντη "Συννεφιές" (1970). Η σκηνή νομίζω ότι είναι από την ταινία "Τρούμπα 67" του Γρηγόρη Γρηγορίου.
5. "Δεν σε γνωρίζω". Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Γιώργος Κατσαρός, δίσκος: "Λίτσα Διαμάντη 3".
http://www.youtube.com/watch?v=jZWaxEtndvQ
Σύντομη βιογραφία. Η Λίτσα Διαμάντη (Ευαγγελία Κοσμίδου το πραγματικό όνομα) γεννήθηκε το 1949 στον Κολωνό. Από οκτώ χρονών ξεκίνησε να παίζει ακορντεόν και σε ηλικία 12 χρόνων άρχισε να τραγουδάει και να παίζει σε ένα συγκρότημα δημοτικού τραγουδιού.
Στα 13 είχε την πρώτη της επαφή με τη δισκογραφία όπου σε ένα δισκάκι 45 στροφών είπε το πρώτο της τραγούδι με τίτλο "Ένα δειλινό του Απρίλη" στην εταιρεία Ντο - Ρε.
Στα 14 έκανε ακρόαση μία Παρασκευή για την εταιρεία Μίνως (που τότε λεγότανε Odeon- Parlofon) και τη Δευτέρα υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο. Σε αυτήν την εταιρεία παραμένει σε όλη την διάρκεια της καριέρας της.
Στις αρχές την χρησιμοποιούσαν σαν δεύτερη φωνή για όλους σχεδόν τους μεγάλους καλλιτέχνες της εταιρείας (μία και η φωνή της ήταν ακόμα παιδική). Στα 15 της χρόνια την φώναξε ο Γιώργος Μητσάκης και της έδωσε να πει το τραγούδι "Συννεφιές".
Αυτό ήταν η αρχή και ο σταθμός στην καριέρα της που στην συνέχεια σφράγισε με την ερμηνεία της μερικά από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα τραγούδια του λαϊκού μας τραγουδιού.
Δούλεψε για δύο χρόνια με την Πόλυ Πάνου κάτι που η Λίτσα Διαμαντή αναφέρει σαν "μεγάλο σχολείο".
Στη συνέχεια με το σχήμα Βασίλης Βασιλειάδης, Μπάμπης Τσετίνης, Δημήτρης Ευσταθίου και Μάνος Παπαδάκης γνώρίσε τεράστια επιτυχία στις ζωντανές εμφανίσεις της αλλά και στη δισκογραφία.
Η ανοδική πορεία συνεχίστηκε όταν ο Στέλιος Καζατζίδης την επέλεξε (μετά τον χωρισμό με την Μαρινέλλα) να τραγουδάει δίπλα του στην δισκογραφία. Ακολούθησε η συνεργασία με τους Πυθαγόρα - Κατσαρό στην Νεράιδα. Τότε της έγραψαν το τραγούδι "Δεν υπάρχει ευτυχία". Αμέσως μετά ήρθε το τραγούδι "Νύχτα Στάσου" με τους Πυθαγόρα - Νικολόπουλο. Πηγή.
Δισκογραφία. Όπως στο συνημμένο αρχείο discography.jpg.
Και ορισμένα χαρακτηριστικά κομμάτια.
1. "Όποιος δει το παλικάρι". Στίχοι-μουσική: Μάνος Λοίζος, δεύτερες φωνές: Γιώργος Νταλάρας, δίσκος: "Ο σταθμός" - 1968 και αργότερα στον πρώτο προσωπικό δίσκο της Διαμάντη "Συννεφιές" (1970). Η σκηνή νομίζω ότι είναι από την ταινία "Τρούμπα 67" του Γρηγόρη Γρηγορίου.
5. "Δεν σε γνωρίζω". Στίχοι: Πυθαγόρας, μουσική: Γιώργος Κατσαρός, δίσκος: "Λίτσα Διαμάντη 3".
http://www.youtube.com/watch?v=jZWaxEtndvQ
Τελευταία επεξεργασία από έναν συντονιστή: