Ρετρό κολόνιες και αρώματα

[PT8]

Δεν είναι κολώνια, είναι σαμπουάν για μωρά που υποτίθεται δεν έτσουζε στα μάτια, γι αυτό και No more tears (αυτό έγραφε το κόκκινο "δάκρυ" στο πάνω μέρος της ετικέτας)

Ο μεγαλύτερος αστικός μύθος των 80ς. Δεν έτσουζε απλά, σου πέταγε τα μάτια έξω!

 

[Bajar]

Τι θέλει να πει βρε παιδιά ο ποιητής;
Προβολή συνημμένου 257147

Δεν είναι κολώνια, είναι σαμπουάν για μωρά που υποτίθεται δεν έτσουζε στα μάτια, γι αυτό και No more tears (αυτό έγραφε το κόκκινο "δάκρυ" στο πάνω μέρος της ετικέτας)

Σε συνδυασμό με αυτό που λέει ο Ελέφαντας φαίνεται ότι ο ποιητής τρολλάρει τον Ozzy στη φωτό:

 

[hannele]

@Bajar @Bambinella

 

[αριαδνη]

Μια Κολωνία 30 χρόνων μπορεί να την βάλεις σήμερα; Δεν σου κάνει αλλεργία;

 

[Bajar]

Μια Κολωνία 30 χρόνων μπορεί να την βάλεις σήμερα; Δεν σου κάνει αλλεργία;

Λογικά όχι. Το αλκοόλ που υπάρχει στα αρώματα συντηρεί τα όποια συστατικά έχουν χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή τους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι γενικά οι κολώνιες δεν προκαλούν αλλεργίες αλλά αν συμβεί αυτό δεν έχει σημασία η παλαιότητα αλλά τα ίδια τα συστατικά της κολώνιας. Λένε ότι αρκετές από τις πρώτες ύλες των παλιών αρωμάτων όπως το βρύο της βελανιδιάς (ένα υλικό πάνω στο οποίο στηρίχθηκε μια ολόκληρη κατηγορία αρωμάτων, τα chypre), το φύλλο της συκιάς, το λάδι άρκευθου, το ξύλο της κανέλας κλπ προκαλούν αλλεργίες, γι' αυτό και η διεθνής οργάνωση αρωματικών υλών (IFRA) απαγόρευσε τη χρήση τους εδώ και αρκετά χρόνια με αποτέλεσμα όλες αυτές να αντικατασταθούν με παρόμοιες που συντίθενται σε εργαστήριο. Δε θα πω την άποψή μου για όλη αυτή την ιστορία με τις απαγορεύσεις γιατί θα ρίξω πολλή χολή, θα σου πω όμως πόσες αλλεργίες μου έχουν κάνει τα δεκάδες αρώματα που συλλέγω και φοράω εδώ πολλά χρόνια και που το παλαιότερο χρονολογείται από το 1966: απολύτως καμία! Το πιθανότερο που μπορεί να σου κάνει μια πολύ παλιά κολώνια που ενδεχομένως να μην έχει φυλαχτεί σωστά (δηλ. άμεση έκθεση σε ζέστη και φως όπως πχ. στο ράφι του καθρέπτη του μπάνιου, χωρίς το κουτί της και με το καπάκι να μην έχει βιδωθεί/κλειστεί σφιχτά) είναι να μην κρατήσει πάνω στο δέρμα σου τη μυρωδιά για πολύ. Ίσως ίσως και να έχουν αλλοιωθεί και οι νότες κορυφής αλλά μέχρι εκεί. Ποια θέλεις να φορέσεις και διστάζεις;

By the way, αυτό το ΣΚ είπα να τιμήσω τη μνήμη του κορυφαίου φουτουριστικού μόδιστρου Paco Rabanne ο οποίος προχθές Παρασκευή πέρασε στη αιωνιότητα σχεδόν πλήρης ημερών κι έχοντας ζήσει μια συναρπαστική ζωή. Πάντα πίστευα ότι τα αρώματά του μέχρι το 1999 που ο οίκος άλλαξε χέρια, ήταν υπέροχα, καλοφτιαγμένα, εναρμονισμένα πάντα με τις τάσεις της μόδας και άκρως θηλυκά.
Διάλεξα λοιπόν χθες να φορέσω το Eau de Metal, την eau de toilette έκδοση του Metal (1979), ενός δροσερού, πράσινου λουλουδένιου αρώματος που πολλοί το μπερδεύουν με το πρώτο γυναικείο άρωμα του οίκου το Calandre (1969) και σήμερα που το κρύο ήταν πιο έντονο φόρεσα το La Nuit (1985) το οποίο είναι ζεστό, γήινο, κάπως... χμμ "ζωώδες" και παραπέμπει όπως θα έλεγε και ο @gordon17sp σε "ενήλικες καταστάσεις"
Και τα δύο είναι καραρετρό και φαίνεται από τη μυρωδιά τους και τα μπουκάλια τους αλλά τα αγαπώ πάρα πολύ αμφότερα , ιδιαίτερα το δεύτερο.
Καλό σου ταξίδι, Paco!

 

[αριαδνη]

Eννοειται το έπαιρνα με κλειστά τα μάτια

 

[Bajar]

Eννοειται το έπαιρνα με κλειστά τα μάτια
Προβολή συνημμένου 260652

Χρόνια τώρα λέω να το αγοράσω αλλά κάτι συμβαίνει πάντα και το αναβάλλω. Υπάρχει στο διαδίκτυο και δεν είναι ακριβό. Όμως είναι πολύ βαρύ και για κάποιες που δεν τους αρέσουν τα ανατολίτικα αρώματα μια αγορά στα τυφλά δεν νομίζω ότι είναι ασφαλής επιλογή.
Καμιά φορά διαβάζω τις κριτικές και αρκετές λένε ότι είναι άρωμα για ντίβες. Μήπως τελικά να το παραγγείλω;

 

[αριαδνη]

Χρόνια τώρα λέω να το αγοράσω αλλά κάτι συμβαίνει πάντα και το αναβάλλω. Υπάρχει στο διαδίκτυο και δεν είναι ακριβό. Όμως είναι πολύ βαρύ και για κάποιες που δεν τους αρέσουν τα ανατολίτικα αρώματα μια αγορά στα τυφλά δεν νομίζω ότι είναι ασφαλής επιλογή.
Καμιά φορά διαβάζω τις κριτικές και αρκετές λένε ότι είναι άρωμα για ντίβες. Μήπως τελικά να το παραγγείλω;

Άμα είναι βαριά κάτσε εκεί που είσαι , άνοιξη κιόλας δεν είμαστε για αυτά, από την άλλη άρωμα για ντίβες ε; Λες να το δοκιμάσεις τελικα

 

[αριαδνη]

 

[Bambinella]

 

[Wally]

Sir Irisch Moos

 

[Bajar]

Bambi, υπέροχα τα αρώματα που ανέβασες! Δικά σου, έτσι; Για την SIR Irisch Moos δεν έχω κάτι να πω, έχει αναφερθεί πολλάκις εδώ μέσα, είναι φανταστική και κυκλοφορεί ακόμη (αν και της έχουν αλλάξει το αμπαλάζ πλέον). Το μπουκάλι με το λεπτό λαιμό δεν το αναγνωρίζω. Ποίο είναι; Το Skertzo όμως με πήγε χρόνια πίσω. Ο Jacques Grenel πούλαγε πολύ στη Ελλάδα στα τέλη 70 και στα 80s. Δεν ξέρω όμως τίποτα γι' αυτόν. Όσο για τo Skertzo δεν θυμάμαι καν πώς μύριζε. Θυμάμαι όμως το Aline, το οποίο είχε πολύ ωραία μυρωδιά για τα τότε (παιδικά) γούστα μου και το διαφήμιζαν στην τηλεόραση και τα περιοδικά.

"Τώρα φοράς Aline στα όνειρά του!"

 

[Bambinella]

Bambi, υπέροχα τα αρώματα που ανέβασες! Δικά σου, έτσι; Για την SIR Irisch Moos δεν έχω κάτι να πω, έχει αναφερθεί πολλάκις εδώ μέσα, είναι φανταστική και κυκλοφορεί ακόμη (αν και της έχουν αλλάξει το αμπαλάζ πλέον).

Σε ευχαριστω, Ζωιτσα, αλλα οχι δεν ειναι δικα μου. Φωτογραφια απο το διαδικτυο ειναι. Το αρωμα στο λεπτο μπουκαλι ουτε εγω κατορθωσα να καταλαβω ποιο ειναι. Δεν μου θυμιζει τιποτα. Οσο για το Skertzo, το εχω μυρισει. Ωραια ευωδια, αν και καπως βαρια για τα δικα μου γουστα και θυμαμαι πως το εβγαζε η εταιρια Ravel.

 

[Bajar]

Οσο για το Skertzo, το εχω μυρισει. Ωραια ευωδια, αν και καπως βαρια για τα δικα μου γουστα και θυμαμαι πως το εβγαζε η εταιρια Ravel.

Δίκιο έχεις, μπέρδεψα τον Grenel με τη Ravel. Κι αυτή πούλαγε πολύ στην Ελλάδα (ή μήπως τελικά ήταν ελληνική*; ). Στο σπίτι θυμάμαι για κάμποσα χρόνια κυκλοφορούσε το Minuit. Μου άρεσε πολύ το μπουκάλι του και το βαθύ μπλε κουτί του αλλά και η μυρωδιά του ήταν πολύ του γούστου μου. Κλασικό chypre με αλδεΰδες και κάποιες πράσινες νότες αν θυμάμαι καλά.

*Υποψιάζομαι ότι ίσως είναι, γιατί στο etsy που βρήκα και το απο πάνω και το skertzo και το Aline τα έχει Έλληνας. Τυχαίο;

 

[QueenofHearts]

Μα τι όμορφα μπουκάλια! Ακόμα κι αν δεν σου αρέσει το άρωμα, το κρατάς/παίρνεις για το μπουκάλι!

 

[Bambinella]

Το κλασικό Estee σε συσκευασία του 1982.

 

[Bambinella]

Barynia απο την Helena Rubinstein σε συσκευασια του 1985. Το ονομα του αρωματος στα ρωσικα σημαινει "Πριγκιπισσα".

 

[QueenofHearts]

Πόσο θα ήθελα να τα μυρίσω... Δοκίμασα τις προάλλες το Libre του YSL και ενώ μου άρεσε στην αρχή, μετά από κάποια ώρα μύριζε σαν axe. Καμία λεπτότητα, καμία πολυπλοκότητα και καμία ενδιαφέρουσα εξέλιξη με τις ώρες. Μόνο ένα προσβλητικά έντονο άρωμα. Τα αρώματα έχουν πέσει τόσο σε ποιότητα, αντίθετα με τις τιμές τους που έχουν τριπλασιαστεί.

 

[Bambinella]

Πόσο θα ήθελα να τα μυρίσω... Δοκίμασα τις προάλλες το Libre του YSL και ενώ μου άρεσε στην αρχή, μετά από κάποια ώρα μύριζε σαν axe. Καμία λεπτότητα, καμία πολυπλοκότητα και καμία ενδιαφέρουσα εξέλιξη με τις ώρες. Μόνο ένα προσβλητικά έντονο άρωμα. Τα αρώματα έχουν πέσει τόσο σε ποιότητα, αντίθετα με τις τιμές τους που έχουν τριπλασιαστεί.

Να αγιασει το στομα σου. Τα ειπες ολα. Δεν εχω αποψη για το Libre γιατι δεν το εχω μυρισει ποτε αν και το θελω πολυ απο τοτε που πρωτοβγηκε γιατι μου εχει κινησει την περιεργεια. Το μονο σιγουρο παντως ειναι πως τα σημερινα αρωματα δεν εχουν καμια σχεση με τα παλια αριστουργηματα.
Για σημερα, ας χαρουμε τρεις φωτογραφιες του θρυλικου Climat της Lancome. Ενα αρωμα που πρωτοκυκλοφορησε το 1967.
Εμεις εδω το βλεπουμε σε συσκευασια του 1988.

 

[Bajar]

@QueenofHearts και @Bambinella Η αλήθεια είναι ότι στο θρεντ αυτό τείνουμε να γκρινιάζουμε για την εξέλιξη (κατάντια) των σημερινών αρωμάτων αλλά ειλικρινά δεν νομίζω να έχουμε άδικο. Είχαμε την τύχη να ζήσουμε κάποια πραγματικά καλά χρόνια της παγκόσμιας αρωματοποιίας και δεν αναφέρομαι τόσο στις μυρωδιές που είναι κάτι καθαρά υποκειμενικό. Λέω κυρίως για τα συστατικά που ήταν φυσικά στην πλειοψηφία τους κι όχι συνθετικά, την εξέλιξη των αρωμάτων πάνω στο δέρμα και την εντύπωση που άφηναν στο πέρασμά τους και πάνω απ' όλα την ίδια την παραγωγή. Κάθε άρωμα ήταν μοναδικό και απλώς έβγαινε σε 2 με 3 συγκεντρώσεις, eau de toilette, eau de parfum και parfum, άντε που και που να έβγαινε και σε eau de cologne ή λαδάκι για το μπάνιο. Κάποιες φορές στο τσακίρ κέφι (του δημιουργού) ίσως να έβγαινε και μια καλοκαιρινή έκδοση. Μέχρι εκεί όμως. Τώρα πια χάνεις το λογαριασμό από τα flankers. Πήγα το Σάββατο να δοκιμάσω το Gucci Bloom γιατί έχει μέσα tuberose και γιασεμί και ζαλιστηκα! Έχει 8 διαφορετικές εκδοχές με το ίδιο όνομα αλλά με άλλο υπότιτλο, παρόμοιο άρωμα και τα μπουκάλια είναι ίδια με μια μικρή διαφορά στο χρώμα ή την ετικέτα. Είναι αρωματοποιία αυτό το πράγμα; Μοιάζει σαν να ξέρεις να φτιάχνεις μόνο τυρόπιτα αλλά για να μη βαριέται η οικογένεια να τρώει τα ίδια και σε πουν και κακή μαγείρισσα κάθε φορά ρίχνεις στη κλασική γέμιση και μια λιαστή ντομάτα ή λίγο ζαμπόν ή κανά δυόσμο για να μη φαίνεται ότι είναι σκέτη τυρόπιτα. Αυτό μου βγάζει η κατάσταση με τα flankers και με έχει λίγο κουράσει.
Τέλος πάντων, βρήκα χώρο να γκρινιάξω κι εγώ κι έτσι βγήκα εκτός θέματος. Πάμε όμως πάλι πίσω στα ωραία ρετρό αρώματά μας.
Με αφορμή λοιπόν το tuberose (στην Ελλάδα απαντάται ως διατσέντο), το οποίο τα τελευταία 10-15 χρόνια έχει γίνει πολύ μόδα στην αρωματοποιία (και που κάποτε δεν το συμπαθούσα ιδιαίτερα μέχρι που το καλλιέργησα σε γλάστρα και το λάτρεψα), έριξα μια ματιά στην ντουλάπα μου για αρώματα του προηγούμενου αιώνα που το είχαν ως κυρίαρχη νότα.
Χαρακτηριστικό της νότας αυτής λοιπόν είναι ότι ενώ από μόνη της μυρίζει σαν λευκό λουλούδι που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε γιασεμί και γαρδένια, όταν αναμειγνύεται τελικά με αυτά τα δύο και με μερικά ξύλα, βρύα και φρούτα μεταμορφώνεται σε ένα άκρως θηλυκό και αισθησιακό ελιξήριο με μια, ας πούμε, κρεμώδη αίσθηση και το οποίο παραπέμπει σε αυστηρά ενήλικες καταστάσεις.... Τόσο ο Robert Piguet όσο και ο Karl Lagerfeld (ο καθένας στην εποχή του) εκμεταλλεύτηκαν δεόντως αυτή την ιδιότητά του tuberose και μας άφησαν δύο θρυλικά αρώματα τα οποία λατρεύτηκαν τόσο από γυναίκες όσο και από άντρες που τα μύριζαν σε γυναίκες που τους έσερναν από τη μύτη.

Robert Piguet - Fracas (1948)

Karl Lagerfeld -Chloé (1975)

Τον Lagerfeld τον μιμήθηκαν κι άλλοι μέσα στη δεκαετία με λίγο πιο γήινες συνθέσεις και εδώ παραθέτω τις δύο που αγαπώ περισσότερο, ειδικά την τελευταία γιατί μου θυμίζει τις θείες μου και τα υπέροχα καλοκαίρια των παιδικών μου χρόνων στην Αθηναϊκή Ριβιέρα (πόσο σνομπ ακουγεται αυτό! Το Σούνιο εννοώ ωστόσο ). Αυτός ο συνδυασμός του tuberose με την καρύδα φορεμένος στα τέλη Ιουλίου, αράζοντας σε μια βεράντα πάνω από την θάλασσα αργά το απόγευμα λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, μόνο κοσμοπολίτικος μου κάνει.

Balenciaga - Michelle (1979)

Carven - Madame de Carven (1979)