Viva la Muerte (1971)

[iggylebowski]

Viva la Muerte (aka Long Live Death) (1971, Fernando Arrabal)

http://www.imdb.com/title/tt0066530/

Υπόθεση: Ο Fando, ένα δεκάχρονο αγόρι, προς το τέλος του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, προσπαθεί να καταλάβει τη σημασία του πολέμου και την σύλληψη του πατέρα του, που έχει κατηγορηθεί ότι είναι αντάρτης, πιθανόν από την ίδια τη σύζυγό του, τη μητέρα του Fando, μια θρησκόληπτη γυναίκα που διατηρεί μια φιλική στάση απέναντι στο φρανκικό καθεστώς.

Ο Fernando Arrabal είναι ένας Ισπανός σκηνοθέτης, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και ποιητής και αποτέλεσε έναν από τους συνιδρυτές του κινήματος Panic, μαζί με τον Alejandro Jodorowsky και τον Roland Topor. To Viva la Muerte είναι η πρώτη του σκηνοθετική δουλειά στην οποία ο Arrabal παντρεύει αυτοβιογραφικά στοιχεία, φροϋδικά συμπλέγματα, σουρεαλιστική φαντασία, υπαρξιστικές ιδέες και ιστορικά γεγονότα, για να παρουσιάσει μέσα από μια ιστορία που αφορά το τέλος της παιδικής αθωότητας, τις έννοιες του πολέμου, του θανάτου, της ελευθερίας, της φιλίας, της προδοσίας και της σεξουαλικότητας όπως αυτά κατανοούνται από τα μάτια ενός μικρού παιδιού που μεγαλώνει μέσα στα δύσκολα χρόνια του Ισπανικού εμφυλίου. Ο Arrabal χρησιμοποιεί πολλές βέβηλες εικόνες και σκηνές ακραίας βίας, οι οποίες παίρνουν την μορφή ονειρικών, εφιαλτικών ακολουθιών. Συνδυάζοντας τον σουρεαλισμό του Jodorowsky με τον νατουραλισμό, ο Arrabal πλάθει μια πολύ ιδιαίτερη ταινία που από τη μια μεριά παίρνει την μορφή μιας πολιτικής καταγγελίας και από την άλλη αποτελεί την ψυχογραφία ενός βασανισμένου, μπερδεμένου παιδιού. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας αποτελείται από αναμνήσεις του Fando και περιέργες σουρεαλιστικές εικόνες. Χρησιμοποιώντας οιδιποδεια συμπλέγματα, αιμομικτικούς υπαινιγμούς, βλάσφημες εικόνες που επιτίθονται στην καθολική εκκλησία, λανθάνουσα σεξουαλικότητα και εξαιρετίκά δυσάρεστες, σκληρές σκηνές. ο Arrabal κάνει ένα καυστικό σχόλιο πάνω στην ανθρώπινη φύση και την ανθρώπινη βαρβαρότητα και μια σαρκαστική καταγγελία της βίας και των αφηρημένων ιδεών των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Ο Arrabal χρησιμοποιεί κάποιες ιδαίτερες γωνίες λήψεις, που σε συνδυασμό με τα περίεργα χρωματικά φίλτρα και τους ωχρούς χρωματισμούς, δίνουν μια εξώκοσμη διάσταση στην ιστορία και δημιουργούν μια αφηρημένη, εφιαλτική ατμόσφαιρα. Η προσέγγιση της ιστορίας γίνεται άλλωτε με μια ποιητική διάθεση και άλλωτε με βάναυσες και βίαιες σκηνές, όπως η πραγματική σφαγή ενός ταύρου που γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητική και δεν θα την πρότεινα σε όσους έχου ευαίσθητα στομάχια. Το Viva la Muerte, έχει ένα πρωτοποριακό τρόπο κινηματογράφησης που ενισχύει την παραισθησιογόνα αισθητική της ταινίας, ενώ οι σοκαριστικές σκηνές δημιουργούν ένα αόριστο περσιμιστικό ύφος. Το Viva la Muerte γίνεται μερικές στιγμές σοκαριστικό, αλλά ο συνδυασμός των ονειρικών σκηνών και του νατουραλιστικού δράματος, οικοδομούν έναν εικαστικά όμορφο πλαίσιο για να κινηθεί η ιστορία και να πάρει σάρκα και οστά η προβληματική του Arrabal. To Viva la Muerte είναι ένα εξαιρετικό δείγμα του σουρεαλιστικού κινηματογράφου και όσοι αγαπούν το σινεμά του Jodorowsky δεν θα πρέπει να το χάσουν.

Trailer:

 

[misha]

Το ενδιαφέρον είναι οτι γυρίστηκε πριν το θάνατο του Φράνκο το 1975 αν γνωρίζεις αυτή η ταινία γυρίστηκε στην Ισπανία η αλλού?Απαγορεύτηκε εκεί η όχι?

 

[iggylebowski]

O Arrabal είχε αυτοεξοριστεί στην Γαλλία ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '50, όπου μαζί με τους Jodorowsky και Topor σχημάτισε το κίνημα panic στις αρχές της δεκαετίας του '60 στο Παρίσι. Το Viva La Muerte είναι γυρισμένα σε χώρα της Βόρειας Αφρικής, νομίζω Αλγερία ή Τυνησία, από γαλλική εταιρία παραγωγής και μιλάνε γαλλικά, όχι ισπανικά. Δεν ξέρω αν απαγορεύθηκε στην Ισπανία (υποθέτω όμως ότι θα εμφανίστηκε στις ισπανικές αίθουσες μετά τον θάνατο του Φράνκο και την άνοδο του ισπανικού transition cinema), αλλά είμαι σίγουρος ότι απαγορεύθηκε για 1-2 χρόνια στη Γαλλία