Έχετε χάσει ποτέ την όρεξή σας να παίζετε videogames;

[Metalcandyman]

Τα videogames ειναι τρελα ειναι διασκεδαση ειναι καψουρα και γενικοτερα ειναι πολλα και διαφορα για τον καθε ανθρωπο.Η ζωη ομως δεν ειναι μονο videogames και πολλες φορες ερχονται τα πανω κατω και τα πραγματα δεν εξελισονται οπως θελουμε με αποτελεσμα να πεφτει η ψυχολογια οποτε παραληλα πεφτει και η ορεξη για τα videogames.Φυσικα δεν χρειαζεται παντα να υπαρχει καποιος λογος για να μην εχει ορεξη καποιος με τα videogames γιατι μονο και μονο η ηλικεια του ανθρωπου μπορει να παιξει καταλυτικο ρολο και ο λογος που σκεφτηκα να ανοιξω αυτο το θεμα ειναι η περιπτωση ενος φιλου μου που εδω και κατι μηνες δεν εχει ορεξη να ασχοληθει με τα videogames παρα ελαχιστα λες και το gamepad ειναι ενα εξωγηινο πλασμα που μολις παει να το πιασει θα του δαγκωσει τα χερια και δεν μιλαω για εναν ανθρωπο που ειχε μικρη σχεση με τα videogames αλλα μιλαω για καποιον που εκλεινε δεκαωρα πανω απο της κονσολες παιζοντας FPS που ειναι το αγαπημενο του genre.Η συμβουλη που του εδωσα σαν γιατρος του gaming που ειμαι ειναι να δοκιμασει να αλαξει genre γιατι το πολυ FPS πολτοποιει σιγαν σιγα τον εγκεφαλο οποτε αν δεν πιασει αυτη η θεραπεια θα παμε σε βαρια φαρμακα και θα κλειστουμε σε ενα δωματιο μια μερα κανενα δεκαωρο και παραπανω που θα εχει μονο μεσα μια καμπινα και θα παιξουμε δεκαδες arcades διπλα μεχρι να του ερθει ξανα η ορεξη.Αν δεν στρωσει και μαυτο τοτε απλα θα τον ξεκοψω απο φιλο χαχαχαχαχαχα

Ευτυχως μεχρι τωρα ποτε στην ζωη μου δεν ετυχε να με περασει η ορεξη για τα videogames οποτε η ερωτηση για σας ειναι σας εχει κοπει ποτε η ορεξη για να παιζετε videogames απο την πρωτη στιγμη που ασχοληστε με τα videogames μεχρι και σημερα;;;;

 

[Nemo]

Η συμβουλη που του εδωσα σαν γιατρος του gaming που ειμαι ειναι να δοκιμασει να αλαξει genre γιατι το πολυ FPS πολτοποιει σιγαν σιγα τον εγκεφαλο οποτε αν δεν πιασει αυτη η θεραπεια θα παμε σε βαρια φαρμακα και θα κλειστουμε σε ενα δωματιο μια μερα κανενα δεκαωρο και παραπανω που θα εχει μονο μεσα μια καμπινα και θα παιξουμε δεκαδες arcades διπλα μεχρι να του ερθει ξανα η ορεξη.Αν δεν στρωσει και μαυτο τοτε απλα θα τον ξεκοψω απο φιλο χαχαχαχαχαχα

Μηπως ....γιατρε ,αφου τον αφηνατε να του περασει η οξεια φαση με ολοκληρωτικη αποχη απο το αθλημα, να του γνωρισετε /προξενεψετε καμια







Aσε μετα που μπορειτε να γινετε και "κουμπαρος".

 

[Imgema]

Γενικά την όρεξη δεν την χάνω, απλά δεν βρίσκω αρκετά games που να μου αρέσουν ώστε να την ικανοποιήσουν.

 

[Leon]

Να ξεφύγω τελείως από το gaming με τίποτα. Αλλά υπάρχουν εποχές που δεν παίζω πολύ videogames αλλά μπορεί να παίζω κάποιο επιτραπέζιο RPG, Magic the Gathering, κάτι. Πολλές φορές έχω σιχαθεί κάποιο genre και το σταματάω αλλά απλά παίζω κάποιο άλλο. Πολλές φορές έχω παρατήσει τα μοντέρνα παιχνίδια αλλά θα παίζω παλιά παιχνίδια. Και τώρα πιο πολύ με retrogaming ασχολούμαι παρά με νέα παιχνίδια.

 

[D@redevil]

Ποτέ. Κατά καιρούς -όταν ελαττώνεται ο ελεύθερος χρόνος, αλλάζει και το game medium: γίνεται portable σε ό,τι συσκευή υπάρχει διαθέσιμη (tablet, κινητό, psp).

Αλλιώς, PS3 - PC - Mame, όταν υπάρχει χρόνος για να το απολαύσεις!

Τώρα τελευταία που άρχισα να φλερτάρω και με τα RPGs που γενικά τα σνομπάριζα, άνοιξε ένας νέος κόσμος μπροστά μου!

 

[Aardvark]

[h=2]Έχετε χάσει ποτέ την όρεξή σας να παίζετε videogames;[/h]

Συνεχεια και all the time,ποτε την χανω και ποτε την βρισκω,ειναι και της ηλικιας βεβαια.

 

[spyros_s]

αν οι υποχρεώσεις δεν σε αφήνουν είναι λογικό να την χάνεις την όρεξη για gaming!

 

[geoanas]

Η αγάπη μου προς τα videogames και ειδικότερα στα retro arcades, όσο και η ενασχόληση μου με το service τους με έχουν κρατήσει μέχρι τώρα και δεν έχω χάσει τα λογικά μου και την ψυχραιμία μου στην κόλαση που ζούμε τα τελευταία χρόνια. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ .

 

[pardalotzatziki]

Με τα χρονια χαθηκε η ορεξη.....δεν ημουνα βεβαια τοσο κολλημενος. Επαιζα οπως ολοι μας σε ηλεκτρονικα. Κονσολα δεν ειχα ποτε. Στον υπολογιστη επαιζα μερικα επισης.

Το μεγαλο μου κολλημα ηταν το ΤΕΤRIS. Δεν με ενοιαζε και τοσο για αλλα. Επαιζα πολυ ωρα, σε καποια στιγμη εδινα την σειρα μου σε αλλους που περιμενανε και επαιζα λιγο φλιπερ.

Μετα παλι πισω στην ουρα για να φτιαξω σειρουλες με τις ωρες.

Η ενασχοληση με το φορουμ με εκανε να αναζητησω ενα TETRIS στο νετ και αφoυ επιασα ενα high-score, το αφησα.

Η πλακα ειναι που το high-score ηταν μεγαλυτερο απο την εποχη που επαιζα στα ηλεκτρονικα. Ισως ειναι λιγο πιο ευκολο αυτο που βρηκα.

 

[Dr. SLUMP]

Ναι, λέγεται ύπνος! χαχαχα

Όχι, πραγματικά δε νομίζω ότι θα ξενερώσω ποτέ με τα βιντεοπαιχνίδια, ούτε με τα (παλιά κυρίως) cartoons και anime καθώς και γενικότερα τα ρετρό πράγματα.

Είναι απλά οι αγάπες της ζωής μου, μαζί με τη φυσική και την τέχνη.

 

[Rygar]

Γενικά την όρεξη δεν την χάνω, απλά δεν βρίσκω αρκετά games που να μου αρέσουν ώστε να την ικανοποιήσουν.

Ομοίως κι εγώ. Π.χ. το τελευταίο καλό παιχνίδι που έπαιξα ήταν το Last of us και πριν από εκείνο ηταν η τελευταία Lara Croft. Παρόλ'αυτά, στα μεσοδιαστήματα θα ανάψω το καμπινάκι για να παίξω κανά πακμαν αλλά όχι για πολύ.

Η αγάπη μου προς τα videogames και ειδικότερα στα retro arcades, όσο και η ενασχόληση μου με το service τους με έχουν κρατήσει μέχρι τώρα και δεν έχω χάσει τα λογικά μου και την ψυχραιμία μου στην κόλαση που ζούμε τα τελευταία χρόνια. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ .

Ενα πράγμα λέω συνέχεια. Αν ο άνθρωπος χάσει το παιδί που έχει μέσα του, έχει πεθάνει ένα μεγάλο κομμάτι του νου του και αν λάβουμε υπόψη μας και τις συγκυρίες, η καθημερινότητα γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Και ποιός είναι ο πιο ωραίος τρόπος να παραμείνεις παιδί; Τι φέρνει στο νου του κάποιος όταν θυμάται τότε που ήταν παιδί; Μα φυσικά το παιχνίδι!

 

[johnny19818]

Δεν έχω χάσει την όρεξη μου απλά έχω χάσει την υπομονή μου πια μεγαλώνωντας (ου γαρ έρχεται μόνον). Δηλαδή για παράδειγμα χθες το απόγευμα έβαλα να συνεχίσω το Resident Evil 4 και με το ζόρι πρέπει να έπαιξα κανένα μισάωρο γιατί πρώτον με κούρασε κάπως το σκοτεινό περιβάλλον και η κάμερα και 2ον έκανα κύκλους κύκλους χωρίς ουσιώδες αποτέλεσμα. Σπάστηκα και το έκλεισα. Δηλαδή αν κάπου κολλήσω για λίγο χαλαρά θα ψάξω στο ίντερνετ για walkthrough. Βέβαια υπάρχουν και μερικά παιχνίδια που αν και τα έχω τερματίσει αρκετές φορές θα τα παίζω συνεχώς. Με την ευκαιρία του συγκεκριμένου θέματος θέλω να πω ότι πολύ θα ήθελα τα βιντεοπαιχνίδια που έχω τώρα να τα είχα όταν ήμουν μαθητής, φοιτητής κτλ όπου θα είχα και περισσότερο χρόνο και δυνάμεις. Είναι τα παράξενα της ζωής ξέρετε, τώρα που μεγάλωνουμε μπορούμε να αποκτήσουμε ότι βιντεοπαιχνίδια θέλουμε αλλά δεν είναι το ίδιο με το να είμασταν νεώτεροι με περισσότερη ενέργεια και χρόνο.

 

[geoanas]

@Rygar

+1000 Πόσο δίκιο έχεις !!!

 

[Shock]

Γενικά την όρεξη δεν την χάνω, απλά δεν βρίσκω αρκετά games που να μου αρέσουν ώστε να την ικανοποιήσουν.

Ε καλά σε αυτό φταις εσύ που ασχολείσαι ακόμα με τη Nintendo. Πάρε κάνα XBone να αλλάξεις παραστάσεις

PS: Λέγεται χιούμορ και το χρειαζόμαστε αυτό τον καιρό "δροσερό". Μη πέσετε να με φάτε!

 

[Metalcandyman]

@ Geoanas,Rygar Μαγκες συμφωνω απολυτα και με τους δυο.Τα videogames γενικοτερα η καλητερα τα arcades που ειναι η μεγαλη μου καψουρα με κρατησαν ορθιο σε πολλες δυσκολες στιγμες της ζωης μου οσο περιεργο και αν ακουγετε αυτο.Γιαυτο λοιπον και δεν προκυται να τα βαρεθω ποτε και ουτε να με κουρασουν.Ενα τετραωρο πανω απο το Pacman μεχρι να το τερματισω η ενα ταξιδι για τερματισμο στον σκοτεινο κοσμο του Ghosts'n Goblins για μενα ειναι το απολυτο χαλαρωτικο και οχι κουραση.Δοξα και τιμη στα παλια αγαπημενα κλασικα arcades.

 

[alkis21]

Γενικά την όρεξη δεν την χάνω, απλά δεν βρίσκω αρκετά games που να μου αρέσουν ώστε να την ικανοποιήσουν.

Κατά τη γνώμη μου, κι αυτό αποτελεί ένδειξη ότι χάνουμε την όρεξή μας. Ίσως όχι όσο γρήγορα όσο άλλοι που δεν παίζουν πια καθόλου, κάτι που μάλλον δεν θα μας συμβεί ποτέ, αλλά σε ένα ποσοστό σίγουρα. Κάποτε δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να παίζω με τις ώρες παιχνίδια που αναγνώριζα ότι είναι μέτρια, ακόμα και κακά επειδή ήθελα να δω τι γίνεται παρακάτω. Πλέον προφανώς παίζω μόνο αυτά που μου αρέσουν πολύ, ενώ επιτρέφοντας σε παλιά συνειδητοποιώ ότι παιχνίδια που κάποτε έλιωνα με τις ώρες τώρα τα βαριέμαι. Επομένως, το συμπέρασμα είναι ότι εξακολουθώ να λατρεύω τα video games, αλλά σίγουρα όχι με την ίδια όρεξη που είχα 20 χρόνια πριν.

 

[billy]

Την όρεξή μου για gaming δεν την χάνω ποτέ, απλά τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν με αφήνουν να συγκεντρωθώ όσο παλιά, έχω πολλές περισσότερες ευθύνες, ενώ κουράζομαι και κάπως γρηγορότερα τώρα. (και βέβαια ο ελεύθερος χρόνος παραμένει περιορισμένος...).

 

[sephirothson]

Την περίοδο 2001-2009 δεν είχα ακουμπήσει παιχνίδι!!Μόνο ότι έβλεπα να παίζει ένας φίλος μου όταν πήγαινα σπίτι του.Από τότε όμως παίρνω το αίμα μου πίσω θα έλεγα καθώς εκεί που τα είχα "ξεχάσει" τα βιντεοπαιχνίδια πλέον όχι μόνο παίζω αλλά και το χαίρομαι κιόλας απίστευτα

 

[Rygar]

Δεν έχω χάσει την όρεξη μου απλά έχω χάσει την υπομονή μου πια μεγαλώνωντας (ου γαρ έρχεται μόνον). Δηλαδή για παράδειγμα χθες το απόγευμα έβαλα να συνεχίσω το Resident Evil 4 και με το ζόρι πρέπει να έπαιξα κανένα μισάωρο γιατί πρώτον με κούρασε κάπως το σκοτεινό περιβάλλον και η κάμερα και 2ον έκανα κύκλους κύκλους χωρίς ουσιώδες αποτέλεσμα. Σπάστηκα και το έκλεισα. Δηλαδή αν κάπου κολλήσω για λίγο χαλαρά θα ψάξω στο ίντερνετ για walkthrough. Βέβαια υπάρχουν και μερικά παιχνίδια που αν και τα έχω τερματίσει αρκετές φορές θα τα παίζω συνεχώς. Με την ευκαιρία του συγκεκριμένου θέματος θέλω να πω ότι πολύ θα ήθελα τα βιντεοπαιχνίδια που έχω τώρα να τα είχα όταν ήμουν μαθητής, φοιτητής κτλ όπου θα είχα και περισσότερο χρόνο και δυνάμεις. Είναι τα παράξενα της ζωής ξέρετε, τώρα που μεγάλωνουμε μπορούμε να αποκτήσουμε ότι βιντεοπαιχνίδια θέλουμε αλλά δεν είναι το ίδιο με το να είμασταν νεώτεροι με περισσότερη ενέργεια και χρόνο.

Σε νιώθω 100%!! Ακριβώς κι εγώ αυτό κάνω. Κολλάω κάπου; Ποιός ο λόγος να προσθέσω κι αλλη πνευματική τριβή στο ήδη τριμμένο από την καθημερινότητα κεφάλι μου; Walkthrough και βα φαν κούλο οι εχθροί. Είπαμε, να διασκεδάσουμε θέλουμε, όχι να σπάσουμε τα νεύρα μας . Αυτό που επίσης δε μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω (γιατί το να ξεκινήσω είναι ευκολο) ενα RTS ή RPG παιχνίδι. Με τα adventure κάτι γίνεται, αλλά με αυτά τα δύο, με τίποτα.

 

[Ajax87]

Την όρεξή μου για gaming δεν την χάνω ποτέ, απλά τα προβλήματα της καθημερινότητας δεν με αφήνουν να συγκεντρωθώ όσο παλιά(και βέβαια ο ελεύθερος χρόνος παραμένει περιορισμένος...).

Αυτα που γραφει ο Billy ισχυουν και για μενα πανω-κατω. Ο ελευθερος χρονος και οι διαφορες σκοτουρες ειναι το μεγαλυτερο προβλημα